Historie
De oorsprong van deze dag der liefde is volgens velen te vinden bij priester Valentinus. Hij leefde in de derde eeuw na Christus in Rome. Hij verzorgde bejaarden, zieken en behoeftigen, gaf mensen wijze raad en zegende christelijke huwelijken in. Dat laatste was een strafbaar feit in die tijd.
Toen hij de blinde pleegdochter van Asterius, stadhouder van Rome, genas, bekeerde de stadhouder zich tot het christendom en liet alle gevangen christenen vrij. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen voor keizer Claudius II. Op 14 februari 270 werd Valentinus gemarteld en onthoofd.
Later werd hij door de kerk heilig verklaard en 14 februari werd een feestdag, die vooral in het Victoriaanse Engeland bijzonder populair was. Openlijke liefdesuitingen waren in deze preutse tijd 'not done'. Op 14 februari konden huwbare jongens en meisjes hun geliefden echter ongestraft verrassen met (anonieme) cadeautjes, brieven en gedichten. Engelse immigranten importeerden deze traditie in Amerika, waar het al snel uitgroeide tot een populaire (en commercieel uitgebuite) feestdag. Ook in Nederland wint Valentijnsdag de laatste jaren meer en meer terrein.
Hoewel het verhaal van priester Valentijn een logische verklaring lijkt te zijn, zijn er her en der andere verklaringen te vinden:
|
Ook variaties op of combinaties van bovenstaande verhalen bestaan. Hoe het ook zij:
Valentijnsdag is nu een dag waarop iedereen, al dan niet anoniem, zijn geliefde in het zonnetje zet.